Καλές οι δεσμεύσεις για προσλήψεις γιατρών και αναβάθμιση των νοσοκομείων με προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, καλύτερες όμως όταν και αν γίνουν και πράξη. Έως τότε, το πρόσφατο περιστατικό στο κέντρο της Νάουσας, ένα μεσημέρι, μας προσγειώνει για το αισιόδοξο κλίμα:
Μια ηλικιωμένη γυναίκα, σε εμφανή ευθυμία, σωριάζεται στο πεζοδρόμιο μπροστά σε κεντρικό καφέ. Ο κόσμος τρομάζει, καλεί άμεσα τις αρχές. Πυροσβεστική και αστυνομία σπεύδουν ταχέως, όπως πάντα. Το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, για την επόμενη μία ώρα δεν εμφανίζεται, δηλώνοντας αδυναμία λόγω άλλου περιστατικού. Δύο ώρες μετά, άπραγοι αποχώρησαν από το σκηνικό όλοι: αρχές, περαστικοί, ενεργά ενδιαφερόμενοι για την υγεία της κυρίας, ακόμη και η ίδια η κυρία, κούτσα-κούτσα…
Ο τόπος πορεύεται προς την πρόοδο (;) μέσα στις παθογένειές του, δίνοντας -κατά Μητσοτάκη- βαρύτητα στην Υγεία, ωστόσο χωρίς -εν προκειμένω- ασθενοφόρα και οδηγούς στο ΕΚΑΒ. Το ‘ζούμε από τύχη’ που ακούμε κατά καιρούς, μόνον υπερβολή δεν είναι.
